Drukuj

Leczenie kiły

Kiła (łac. Syphilis, Lues) jest coraz częściej występującą zakaźną chorobą układową wywoływaną przez bakterię, tzw. krętka bladego (Treponema pallidum). Choroba najczęściej jest przenoszona drogą kontaktów seksualnych. Kiła może przez wiele lat od zakażenia rozwijać się w sposób utajony, jednak nieleczona z czasem prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń wielu narządów.



DIAGNOSTYKA
Badanie przesiewowe
w kierunku kiły powinny wykonywać regularnie przede wszystkim osoby podejmujące częste, ryzykowne lub przypadkowe kontakty seksualne oraz osoby z już rozpoznaną inną chorobą przenoszoną drogą płciową (brodawki płciowe, chlamydioza, rzeżączka). Osoby będące nosicielami wirusa HIV również powinny regularnie wykonywać badania. Dodatkowo, badania przesiewowe w kierunku kiły zaleca się kobietom planującym macierzyństwo i już będącym w ciąży, a także potencjalnym dawcom narządów, dawcom szpiku oraz krwiodawcom.

Od kontaktu seksualnego z osobą zakażoną do wystąpienia pierwszych objawów choroby może minąć od 10 do 90 dni. Pierwszym objawem zakażenia, który pojawia się w miejscu wniknięcia krętków do skóry, jest zazwyczaj tzw. objaw pierwotny, czyli niegojące się owrzodzenie z sączącą treścią, które jednak – co charakterystyczne – jest niebolesne i stopniowo wygaja się pozostawiając bliznę. Owrzodzenie najczęściej pojawia się w okolicy narządów płciowych, ale może również wystąpić w obrębie ust, błon śluzowych jamy ustnej czy w jakiejkolwiek innej części ciała.

Nieleczona kiła prowadzi do zakażeń narządów wewnętrznych takich jak zapalenie wątroby, stawów, kłębuszków nerkowych, opon mózgowo-rdzeniowych, porażenia nerwów czaszkowych, zaburzeń narządu słuchu lub wzroku, tętniaków dużych naczyń, a nawet zapalenia rdzenia kręgowego czy udaru mózgu.

W celu zdiagnozowania kiły wystarczy wykonać badanie krwi. W pierwszej kolejności wykonuję się tzw. badanie przesiewowe – zwykle VDRL - który wykrywa przeciwciała wytworzone w organizmie pod wpływem bakterii. Jeśli wynik jest pozytywny, wówczas przeprowadza dodatkowe badania, tzw. testy potwierdzenia, FTA –ABS i TPHA. Badania te powtarza się również co kilka miesięcy po zakończeniu terapii, w celu oceny skuteczności leczenia.

LECZENIE
W przypadku rozpoznania kiły na podstawie objawów prezentowanych przez pacjenta i wyników badań, konieczne jest jak najszybsze podjęcie leczenia. Wytyczne amerykańskie i europejskie dotyczące leczenia wskazują, że najskuteczniejszą formą terapii jest leczenie penicyliną. Lek podaje się w sposób bardzo wygodny dla pacjenta, w postaci iniekcji domięśniowej nowoczesnej formy penicyliny, tzw. penicyliny benzatynowej. Penicylina jest od lat najlepszym lekiem, który zgodnie z polskim prawem może być podawany dożylnie lub domięśniowo jedynie w warunkach szpitalnych. Jest to lek na ogół bardzo dobrze tolerowany, który rzadko powoduje odczyny alergiczne. Reakcje te, odpowiednio wcześnie rozpoznane i leczone w szpitalu są niegroźne. Największą zaletą penicyliny benzatynowej, która jest w Polsce dostępna od niedawna, jest fakt, że jednorazowa dawka leku zapewnia przez 4 tygodnie odpowiednie stężenie leku we krwi, które to pozwala na wyeliminowanie krętków bladych z organizmu i wyleczenie kiły. Należy podkreślić fakt potwierdzony przez kilkadziesiąt lat badań poświęconych kile, że żaden inny antybiotyk nie jest tak skuteczny w leczeniu tej choroby jak penicylina.

Leczenie pacjentów ze zdiagnozowaną kiłą odbywa się na Oddziale Ogólnym Prywatnej Lecznicy Certus w Poznaniu. Długość pobytu w naszej Lecznicy zależy od czasu jaki upłynął od zakażenia krętkiem bladym do rozpoznania choroby:
Istnieje możliwość rejestracji i podjęcie leczenia na Oddziale Ogólnym z kilkudniowym czasem oczekiwania.